Terapia Logopedyczna
Terapia logopedyczna dzieci z niepełnosprawnością intelektualną to szeroko rozumiane wychowanie językowe.
Rozwój mowy należy stymulować od samego początku, ponieważ cechą charakterystyczną niepełnosprawności intelektualnej jest jej opóźnienie.
Kształtowanie mowy tych dzieci jest procesem długotrwałym, o bardzo wolnym przebiegu.
Skuteczna terapia logopedyczna powinna być dostosowana poprzez tworzenie indywidualnych programów terapii, które muszą uwzględniać poziom porozumiewania się, możliwości, potrzeby, zainteresowania itp. Indywidualny program terapii logopedycznej powstaje zawsze na podstawie zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego oraz prawidłowo przeprowadzonej diagnozy. Zasadniczym celem diagnozy logopedycznej jest ustalenie, w jakim kierunku powinna pójść terapia logopedyczna.
Diagnoza ma na celu stwierdzenie, jak zaburzone są sprawności językowe, składające się na poprawność komunikacyjną.
Logopeda określa, czy badany mówi, czy rozumie mowę i czy jest w stanie porozumiewać się z otoczeniem.
Praca z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną wymaga wielu zabiegów psychoterapeutycznych oraz konsekwentnego przestrzegania realizacji stawianych wymagań.
Opracowanie Joanna Turzyk
